Vrijdag 11 juli, 23:00 - Heesch

Hier begon het dan. Het kamp waar we dit hele jaar naar toe hebben gewerkt. De busjes stonden deze avond al meteen klaar bij de Elleboog voor de lange reis naar Oostenrijk. Met 18 jeugdleden en 6 personen aan begeleiding vertrokken we naar het pitoreske plaatsje Berg im Attergau. Jochem dacht nog dat we naar Ossterijk gingen omdat we de Nistelrodeseweg op reden. Toch gingen we echt naar het verre Alpenland.

Al snel veranderde de vlakke omgeving zich in een heuvelachtig landschap. Het peloton bestond uit twee gehuurde busjes (www.ffbusjehuren.nl, red.), waarvan in één alleen jongens zaten en in de andere alleen meisjes, en twee auto's. Waar in het begin iedereen nog vrolijk en opgewekt was sloeg de vermoeidheid op dit late tijdstip al snel toe. Helaas kon niet iedereen tijdens deze nacht de slaap voldoende vatten.

De wakkergeblevenen merkten in de nacht en de vroege ochtend opvallende plaatsnamen op. Enkele voorbeelden zijn: Titz, Kitsingen en Pocking. We bereikten rond tien uur 's ochtends de Oostenrijkse grens en om ongeveer half twaalf arriveerden we bij het kampterrein.

Vol enthousiasme werden de stertenten alvast opgezet in afwachting van de aanhanger die in de file terecht was gekomen. Op de prachtige grasvlakte tussen de heuvels begon de inrichting van het terrein gestalte te krijgen. Omdat we ons hierna verveelden gingen we kaartspelletjes doen en werd er zelfs al een wedstrijd volleybal van maar liefst drie sets gespeeld op een heus beachvolleybalveld. Het was een spannende strijd.

Helaas kon Nick niet bij deze wedstrijd aanwezig zijn. Hij was namelijk gevraagd om samen met stafleden Ilse en André de boodschappen te halen voor het avondeten. Dit werd een helse onderneming langs diverse supermarkten en bijbehorende wegafzettingen. De indeling van de supermarkt was bovendien ook niet erg praktisch. Zo stond het bier in hetzelfde schap als het vlees lag.

Na het "pocking" lekkere eten (verwijzend naar de stad ¬Pocking, red.) en de geniale uitleg over de regels van Mike, die dat echt niet serieus kan vertellen, schreven we dit logboek. Hierdoor is er geen reden meer om jullie nog meer te kunnen informeren vandaag. Dus berichten wij jullie morgen opnieuw, dit maal is Nick zelf verantwoordelijk voor het verslag. Dus graag tot morgen!