Eindelijk brak de lang verwachte dag aan: het stafprogramma. De dag met hét grootste geheim van kamp. Echter bleek dat dit jaar niet zo'n groot geheim meer, omdat de RS'jes nou eenmaal niet (altijd) dom zijn.

Door de kleine versprekingen en nodige hints van de staf (in verband met blessures en ziekte) had de groep al snel door wat het plan was: BOBBEJAANLAND!!!

Het klinkt als een leuk dagje uit, maar voor een scoutingkamp is dit een dermate luxe dat met zelfs alle info die kloppend was, er nogsteeds twijfel was, omdat: 'We hier toch geen budget voor zouden hebben :('.

Maar toen uiteindelijk bleek dat het geen museum en/of extra hike zou zijn (waar de staf eerder op doelde in de hoop van ophef), was het feest in de groep! Sterker nog, iedereen had het zo naar zijn zin dat zelfs de telefoons even werden vergeten.
Later bleek dit door te slaan en uitte dat zich in een RS-lid die haar telefoon in de bus zou laten liggen.

Eenmaal aangekomen in het pretpark kregen we een kleine briefing over hoe het werkte met de getroffen maatregelen en daarna waren we dismissed.

Eenmaal het park binnen keken de RS-leden hun ogen uit! Zoveel mooie achtbanen en attracties, zoveel leuke thema-aankleding, maar vooral ZO VEEL VET ETEN!!!! Na dagen op droog brood (en fatsoenlijk avondeten, maar dat laten we weg voor het dramatische effect) te hebben geleefd konden we eindelijk weer aan de slag met die heerlijke, warme, vette hap.

Een fastforward naar het einde, omdat iedere groep andere dingen heeft gedaan, en hier zitten we dan. In de bus, ons buikje vol friet en onze hoofden nog tollend van de G-krachten. Ergo: uit-ge-put!

Op dit moment valt de helft van de groep in slaap, en moet bij de andere helft de suikerdip nog inkicken, maar al met al heeft iedereen hier enorm kunnen genieten.

En, zoals gewoonlijk, een zeer, maar dan ook zéér, geslaagd stafprogramma.

Thomas en Oetse